De CF-kaart (CompactFlash, 1994) en de SD-kaart (Secure Digital, 1999) zijn op flash chips gebaseerde geheugen-modulen, die zich als HardDisk voordoen. Ze zijn beide ontworpen voor draagbare elektronische apparaten zoals digitale foto- en filmcamera's en smartphones.
CF is een rechthoekig kaartje dat in verschillende diktes, geheugen-groottes en -snelheden leverbaar is. De koppeling is een 50-polige connector o.a. gebaseerd op dezelfde 8- of 16-bits interface als de de (40-polige) PATA interface voor harddisks en wordt doorgaans in een "FAT-variant" geformatteerd.
Omdat de CF-kaart voor veel consumenten-producten te groot bleek, ontstonden er diverse kleinere alternatieven zoals de "Memory Stick", de "MultiMediaCard" en de "SD-card". Maar voor (semi-) professionele toepassingen hebben de CF-kaarten nog steeds de voorkeur.
SD is oorspronkelijk ontworpen als een copyright beschermd alternatief voor de CD. De koppeling is gebaseerd op de SPI (Serial Periferal Interface) voor microcontrollers in 1- of 4-bits (8-bits in Double Data Rate) variant. Voor nog grotere snelheden worden ook uitvoeringen met extra rij pennen (dus dubbele doorvoer) geleverd. Hoewel SD-kaartjes (en slots) bijna altijd "backward compatible" zijn, is opletten geboden.
